33. "İsa Celile'de mi yoksa Yahudiye'de mi itibar gördü?"

33. "İsa Celile'de mi yoksa Yahudiye'de mi itibar gördü?"

Bu iki günden sonra İsa oradan ayrılıp Celile'ye gitti. İsa'nın kendisi, bir peygamberin kendi memleketinde saygınlığı olmadığına tanıklık etmişti. Celile'ye geldiği zaman Celileliler O'nu iyi karşıladılar. Çünkü onlar da bayrama gitmişler ve bayramda O'nun Kudüs'te yaptığı her şeyi görmüşlerdi... Adam, İsa'nın Yahudiye'den Celile'ye geldiğini işitince yanına gitti, ölmek üzere olan oğlunu gelip iyileştirmesi için O'na yalvardı. O zaman İsa adama, "Sizler, belirtiler ve harikalar görmedikçe iman etmeyeceksiniz" dedi. (Yuhanna 4:43-48) İsa, Kral Hirodes'in devrinde Yahudiye'nin Beytlehem kasabasında doğduktan sonra ...(Matta 2:1)

İsa, Ruh'un gücüyle donanmış olarak Celile'ye döndü. İsa, büyümüş olduğu yer olan Nasıra'ya geldiğinde, her zaman yaptığı gibi Sept günü havraya gitti. Onlara şöyle dedi: "Kuşkusuz bana şu değimi hatırlatacaksınız: '...Kefernehum'da yaptıklarını duyduk. Aynısını burada, kendi memleketinde de yap.' Size doğrusunu söyleyeyim, hiçbir peygamber kendi memleketinde iyi karşılanmaz". (Luka 4:14,16,23-24) İsa onlara, "Hangi olup bitenleri?" dedi. O'na, "Nasıralı İsa'yla ilgili olayları" dediler. "(Luka 24:19)

Sayın Yüksel burada, İsa'nın itibar görmediği yerin Yuhanna'yla Matta'ya göre Yahudiye, Luka'ya göre ise Celile olduğunu iddia etmektedir. Halbuki İsa ne Celile'de ne de Yahudiye'de itibar gördü. Yuhanna 4:43'te "oradan ayrılıp Celiye'ye gitti" derken İsa'nın, Yahudiye'den değil, Samiriye'den ayrılması söz konusudur. Samiriye'de İsa gerçekten itibar görmüştü, hatta hiç bir mucize yapmadan dünyanın Kurtarıcısı olarak kabul edilmişti (Bkz. Yuhanna 4:39-42). Fakat hem Yahudiye'de (2:23-25) hem de Celile'de (4:45-48) kendi Yahudi halkı ancak "belirtiler ve harikalar" gördükleri takdirde inanırlardı. Halbuki hiç bir zaman O'na yürekten iman etmiş değildiler. Yani "iyi karşıladılar" deyişinde alaylı bir ifade söz konusudur. Buradaki "kendi memleketi" ifadesiyle hem Yahudiye'yi hem de Celile'yi kastedip bölüm 1:11'deki "kendi yurduna geldi, ama kendi halkı O'nu kabul etmedi" sözünün doğru olduğunu göstermektedir. Bunu Yuh. 4:45-48'de açıkça görebiliriz ki halkı İsa'ya içten inanmıyordu. Üstelik bu üzücü gerçeğe her dört İncil'de de aynı şekilde rastlıyoruz.