52.
"'Baba' ve 'Oğul', bazı yerlerde mecazî
anlamda mıdır?"
(Matta 5:9; 6:14; Luka 20:36; Yuhanna 8:47;
I. Yuhanna 5:18-19)
Tabii
ki mecazî anlamdadır. Hele Tanrı'yla ilgili
olarak kullanıldığı her yerde öyledir.
Eğer Sayın Yüksel "hakikî mana"
ifadesiyle "fiziksel" demek istiyorsa,
Hristiyanları çok yanlış bir şekilde suçlamaktadır.
İncil'in hiç bir yerinde Tanrı'yla ilgili
olarak fiziksel bir babalık veya oğulluk
kavramı yoktur. Sayın Yüksel'in de durumun
böyle olduğunun bilincinde olması lazımdır.
Ayrıca
iki noktada kendisi çok yanılıyor. İlkin
Kutsal Kitap'ta ne mecazî anlamda ne de
"hakikî" anlamda "Tanrı bütün
insanların babası" öğretisi vardır.
Tersine, doğal olarak hepimiz Tanrı'nın
yaşamından yoksunuz, içinde yaşadığımız
suç ve günahlarımızdan ötürü "gazap
çocukları"yız. Yaptığımız kötülükler
yüzünden düşünüşümüzde Tanrı'ya yabancı
ve düşmanız. Fakat İncil'in bu konudaki
müjdesi şudur: "Mesih'i kabul edip
adına iman edenlerin hepsine Tanrı'nın
çocukları olma hakkını verdi. Onlar
ne kandan, ne bedenin isteğinden, ne de
insanın isteğinden doğdular; tersine, Tanrı'dan
doğdular." (Yuhanna 1:12-13). Bu doğuş
ruhsal bir doğuştur. İsa'nın sözettiği "yeniden
doğuş"tur (Bkz. Yuhanna 3:3-5). İsa
"semavi Babanız" dediği kişiler
Onu kabul edenlerdir. Tanrı'nın çocuğu olma
ayrıcalığı, ancak Mesih'e tek Kurtarıcı
olarak sarılanlara verilmektedir.
İkinci
nokta da İsa'nın "oğulluğu" ile
O'na inananların "oğulluğu" arasındaki
farktır. Arada çok büyük fark var. Tanrı'nın
"biricik" Oğlu ezelden beri Tanrı'yla
birlikte ve Tanrı'ydı. Fakat bizim gibi
günahkâr bir insan tövbe edip O'na ve Mesih'in
lütfuyla sağlanan kurtuluşa sarılınca Tanrı
onu günahlarından arındırıp evlat
edinir. O kişiyi, yaşayan bir ümide,
çürümez, lekesiz ve solmaz bir mirasa kavuşturur.
O an Tanrı'nın "çocuğu" oluyor
ve Mesih ona "kardeş" demekten
utanmıyor. Tanrı "birçok oğulu yüceliğe
eriştirmektedir" (İbraniler 2:10).
Sonuç
olarak Baba-Oğul kavramını tartışacağımıza,
lütufla kurtulanlar arasında olmaya gayret
edelim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder